දස මසක් කුස බර නොදැරුවට – දරු සෙනෙහෙ ළය වෑහුනා
කවිච්චියකට කිරි නුදුන්නට – කල සතක දුක වෑහුනා
දරා දිවි ගිනි පොවා සිප් කිරි – මගේ සඳ නිති වැජබුනා
සොයා ලොව සිරි පතා රජ සිරි – සරසවියකට ඉගිලුනා
යොමා තේජස දරා කිතුගොස – සඳෙහි නම එහි බැබලුනා
මාර අඟනුන් දෙවෙනි අඟනුන් – පුතු අභිමුඛව පැරදුනා
පතා ලොව සිරි කරනු රට සිරි – දිවා රැයෙහම වෙහෙසුනා
සිංහ තේජස විහිදි සඳ වෙත – අන්තරේ නෙත යොමූ උනා
සති අගට නිති ගෙදර ආ සඳ – මසට පායනු නොදුටුවා
රට රකින රිසි පෙළපාලි හැම – මොහුත් යන බව සැලවුනා
දිනක් හිත් පිත් නොදැරු උණ්ඩය – මගේ පුතු වෙත පියඹුවා
මගේ ලොව නිති අඳුරු කරමින් නොයෙන ගමනින් බැස ගියා
Written By:
Janith Weerasooriya
(7th place – Descriptive Article Category)
WORDSVILLE’20