General
Indian Peafowl/Peacock or Pavo cristatus is native to Sri Lanka and India. They are best known for their exquisite plumage. It is also known as one of the largest flying birds. There are three versions of the species including a white version with completely white feathers, one with random white feathers appearing, and the hybrid version with the Green Peafowl. they have a lifespan of 25 years in the wild, but the average lifespan is known to be around 20 years.
Distribution and habitat
This species is indigenous to Sri Lanka and India, but it can also be found in certain countries like Pakistan, Kashmir, Nepal, Assam, Nagaland, Burma, Java, Ceylon, Malaya, and the Congo. Indian Peafowl can be easily found in open forest habitats. Areas that had sufficient water sources and that were relatively devoid of human presence were also preferred by the Indian Peafowl.
Appearance
They usually weigh between 2.7-6 kg and have a wingspan of 1.4-1.6 m. They may vary widely in length from 0.86-2.12 m. The Indian Peafowl has long, strong, grayish-brown legs equipped for running away into the brush for safety.
Threats
They face a little threat of becoming endangered. However, because the human population is growing so quickly, Peafowl faces the loss of natural habitat and access to water sources. The natural enemies of the Indian Peafowl include civets, jaguars, and leopards.
සාමාන්ය
මොණරා හෝ Pavo cristatus ශ්රී ලංකාව සහ ඉන්දියාවට ආවේණික වේ. ඔවුන් වඩාත් ප්රසිද්ධ වන්නේ ඔවුන්ගේ විශිෂ්ට පිහාටු සඳහා ය. ඔවුන් විශාලතම පියාසර කුරුල්ලන්ගෙන් එකෙක් ලෙසද හැඳින්වේ. සම්පුර්ණයෙන්ම සුදු පිහාටු සහිත සුදු අනුවාදයක්, අහඹු සුදු පිහාටු සහිත අනුවාදයක් සහ හරිත මොණරු සහිත දෙමුහුන් අනුවාදය ඇතුළු මෙම විශේෂයේ අනුවාද තුනක් ඇත. ඔවුන්ට වනයේ දී අවුරුදු 25ක ආයු කාලයක් ඇත, නමුත් සාමාන්ය ආයු කාලය අවුරුදු 20ක් පමණ වේ.
ව්යාප්තිය සහ වාසස්ථාන
මෙම විශේෂය ශ්රී ලංකාවට සහ ඉන්දියාවට ආවේණික වන නමුත් පකිස්ථානය, කාශ්මීරය, නේපාලය, ඇසෑම්, නාගලන්තය, බුරුමය, ජාවා, ලංකාව, මලයා සහ කොංගෝ වැනි ඇතැම් රටවල ද දක්නට ලැබේ. ඉන්දියානු මොණරුන් විවෘත වනාන්තර වාසස්ථානවල පහසුවෙන් සොයාගත හැකිය. ප්රමාණවත් ජල මූලාශ්ර ඇති සහ සාපේක්ෂ වශයෙන් මිනිස් පැවැත්මෙන් තොර ප්රදේශ ද මොවුන් විසින් වඩාත් කැමති වේ.
පෙනුම
ඔවුන් සාමාන්යයෙන් බර කිලෝග්රෑම් 2.7-6 අතර වන අතර පියාපත් මීටර් 1.4-1.6 අතර වේ. ඒවායේ දිග මීටර් 0.86-2.12 සිට පුළුල් ලෙස වෙනස් විය හැක. මොණරාට දිගු, ශක්තිමත්, අළු-දුඹුරු පාද ඇත, ඒවා ආරක්ෂාව සඳහා පඳුරු තුළට පලා යාම සඳහා සවි කර ඇත.
තර්ජන
ඔවුන් වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්වීමේ කුඩා තර්ජනයකට මුහුණ දෙයි. කෙසේ වෙතත්, මිනිස් ජනගහනය ඉතා ඉක්මනින් වර්ධනය වන බැවින්, ස්වභාවික වාසස්ථාන අහිමි වීම සහ ජල මූලාශ්රවලට ප්රවේශ වීම සඳහා ඔවුන් මුහුණ දෙයි. මොණරුන්ගේ ස්වභාවික සතුරන් වන්නේ සිවට්, ජගුවර් සහ දිවියන් ය.
பொது
இந்திய மயில் அல்லது பாவோ கிரிஸ்டேடஸ் இலங்கை மற்றும் இந்தியாவை தாயகமாகக் கொண்டது. அவை அவற்றின் நேர்த்தியான இறகுகளுக்கு மிகவும் பிரபலமானவை. இது மிகப்பெரிய பறக்கும் பறவைகளில் ஒன்றாகவும் அறியப்படுகிறது. முற்றிலும் வெள்ளை இறகுகள் கொண்ட வெள்ளைப் பதிப்பு, சீரற்ற வெள்ளை இறகுகள் தோன்றும் ஒன்று,மற்றும் பச்சை மயில் கொண்ட கலப்பினப் பதிப்பு உட்பட இனத்தின் மூன்று பதிப்புகள் உள்ளன. அவை காடுகளில் 25 ஆண்டுகள் வாழ்கின்றன, ஆனால் சராசரி ஆயுட்காலம் சுமார் 20 ஆண்டுகள் என்று அறியப்படுகிறது.
விநியோகம் மற்றும் வாழ்விடம்
இந்த இனம் இலங்கை மற்றும் இந்தியாவிற்கு சொந்தமானது, ஆனால் இது பாகிஸ்தான், காஷ்மீர், நேபாளம், அசாம், நாகாலாந்து, பர்மா, ஜாவா, சிலோன், மலாயா மற்றும் காங்கோ போன்ற சில நாடுகளிலும் காணப்படுகிறது. இந்திய மயில்களை திறந்த வன வாழ்விடங்களில் எளிதாகக் காணலாம். போதுமான நீர் ஆதாரங்களைக் கொண்ட மற்றும் ஒப்பீட்டளவில் மனித இருப்பு இல்லாத பகுதிகள் இந்திய மயில்களால் விரும்பப்படுகின்றன.
தோற்றம்
அவை பொதுவாக 2.7-6 கிலோ எடையும், இறக்கைகள் 1.4-1.6 மீ் கொண்டன. அவை 0.86-2.12 மீ நீளத்தில் பரவலாக வேறுபடலாம். இந்திய மயில் நீண்ட, வலுவான, சாம்பல்-பழுப்பு நிற கால்களைக் கொண்டுள்ளது, பாதுகாப்பிற்காக ஓடக்கூடியது.
அச்சுறுத்தல்கள்
அவர்கள் ஒரு சிறிய அளவு அச்சுறுத்தலைத் தான் எதிர்கொள்கின்றனர். இருப்பினும், மனித மக்கள்தொகை மிக விரைவாக வளர்ந்து வருவதால், மயில் இயற்கை வாழ்விடம் மற்றும் நீர் ஆதாரங்களை அணுகுவதில் சிரம்ம் எதிர்கொள்கிறது. இந்திய மயில்களின் இயற்கை எதிரிகளில் சிவெட்டுகள், ஜாகுவார் மற்றும் சிறுத்தைகள் அடங்கும்.
