உதிரக் கண்ணீர்
“இங்க எதுக்குடீ வந்த? ஓடுகாலி நாயே, எங்க குடும்ப கௌரவத்தையே குழி தோண்டி புதைச்சிட்டியே டீ…. மரியாதையா இந்த இடத்த விட்டு போய்டு…” வாய்க்கு வந்தபடி எல்லாம் திட்டப்பட்டும் சபிக்கப்பட்டும் “படார்” என வீட்டுக் கதவு சாத்தப்பட்டது. பாரிய ஏமாற்றத்துடன் கையில் குழந்தையோடு வாசலில் நின்ற ஆட்டோவை நோக்கி வந்தாள் ஈஸ்வரி. அவள் உடலில் குழந்தையை தூக்க மட்டுமே சக்தி இருந்தது. தள்ளாடிய நடை. பழைய புடவை. கலைந்த முடி. கவலையை கண்ணீர் விட்டு ஆற்றிக்கொள்ளவும் …